روز ازل که قسمت ما را نوشته اند
ما را به نام حضرت دریا نوشته اند
کار جنون ما به تماشا کشیده است
ما را به غبار محمل لیلا نوشته اند
بر روی بال های تمام فرشتگان
از سرگذشت عاشقی ما نوشته اند
یوسف کجاست تا سر خود را فدا کنیم
ما را ز دودمان زلیخا نوشته اند
گیرم نوشته اند که ما هم کسی شویم
تنها به خاطر دل زهرا نوشته اند
همچون تو را نه اینکه دو عالم ندیده است
بی امتحان مرا به غلامی قبول کن
رسوا شود اگر دل من امتحان شود
مثل تو را به خاک خدا هم ندیده است
آن جلوه ای که نور تو را آفریده است
در پیش خویش قبله نما آفریده است
حتی تمام بود و نبودی که هست و نیست
محض گل جمال شما آفریده است
یک کعبه را برای خودش خلق کرده است
شش گوشه را به خاطر ما آفریده است
تا قبله را برای همیشه نشان دهد
در خاک خویش کربوبلا آفریده است
مردم خدا شنیده ولیکن ندیده اند
ما دیده ایم آنچه که مردم شنیده اند
بی تو هزار گوشه دنیا صفا نداشت
اصلا خدا بدون تو این جلوه را نداشت
گیرم هزار کعبه خدا خلق می نمود
چنگی به دل نمی زد اگر کربلا نداشت
حتی ز معجزات مسیحا خبر نبود
مشتی اگر ز خاک قدوم تو را نداشت
بی تو هوای خانه زهرا گرفته بود
این قدر جاه و جلوه، جاذبه ی مرتضی نداشت
تو حیدری، تو فاطمه ای، تو پیمبری
سوگند بر خدا، که خداییش محشری
گیرم بهار نیست دمی جان فضا که هست
گیرم بهشت نیست غبار شما که هست
بر خشت خشت کعبه نوشته اند با طلا
گیرم که قبله نیست ولی کربلا که هست
در ازدحام خیمه گدا، جا اگر کم است
تشریف آورید دو چشمان ما که هست
جایی اگر نبود خدا را صدا کنیم
باب الجواد و سایه ایوان طلا که هست
خوش گفته اند قطره که دریا نمی شود
هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود
15 ثانیه با حسین علیه السلام